Wie is Sara

Ik ben een rare vogel. Naar schatting de enige Grand Prix amazone met maar één dekje. En bij de ORUN werden ze gek van me. Want nét als ze klaar waren met hun standaardverhaal, en iedereen zijn tas pakte om naar huis te gaan, had ik nog een lastige vraag. En dan moest de docent weer helemaal opnieuw beginnen.

Ik zoek gewoon altijd door totdat ik het snap. 

Waarom je paard die éne pas het bit niet aanneemt. Waarom jij je rommelige handen vervloekt, terwijl de oplossing in je bekken zit. Waarom jullie in de ring niet doorademen. Ik slaap pas als we dat helder hebben.

Noem me een pittige softie.

Met mijn boereninstelling én mijn sensitiviteit krijg je the best of both worlds. Ik kan jou en je paard op 100 km afstand voelen, maar we gaan óók harde resultaten halen. Voelen en presteren sluiten elkaar niet uit. 

Juist niet. 

Dat bleek ook toen ik met een Olympische ruiter werkte. Tot óp de Spelen ankerde ze op mijn instructie. Of die keer dat ik samenwerkte met Tristan Tucker. Van de aansluiting die ik toen voelde, geef ik licht in het donker. Dat doe ik ook als ik een internationele eventingruiter lesgeef en met haar kan sparren. En recent was ik bij Adelinde Cornelissen. Nog iemand zonder troon, maar mét oog voor ruiter en paard op een heel persoonlijk niveau.

That's my cup of tea.

En verder ben ik georganiseerd chaotisch. Als je een clinicschema van me krijgt, verandert dat minstens twee keer. Maar als ik in de baan sta, ben ik sharp as hell. Ik mis geen pas van jou en je paard. Ik geef álles. Terwijl de dagelijkse rompslomp zo goed als volledig langs me heen gaat. 

Noem het plaatselijke concentratie.

Dat is gunstig voor je leskwaliteit, maar wat minder voor mijn huishouden. Maar goed, mijn man legde zich daar jaren geleden al bij neer.